Pękowo to największa wieś w usytuowanej na północny-zachód od Pułtuska gminie Gzy. Dwór znajduje się w jej północno-wschodniej części, przy drodze do Trzcińca. Wzniesiony został w pierwszej połowie XIX wieku przez rodzinę Sławińskich, którzy właścicielami liczącego 350 ha majątku byli do czasu rozpoczęcia II wojny światowej. Podczas okupacji niemieckiej uległ dewastacji.Odbudowano go po 1945 roku i przeznaczono na szkołę podstawową.

W latach 60-tych budynek gruntownie wyremontowano, wykonując m.in.: wymianę więźby dachowej i podłóg oraz stolarki, a także przystosowując poddasze do celów mieszkaniowych. Patrząc na pękowski dwór nie sposób przeoczyć cech dojrzałego, oszczędnego klasycyzmu. Swoim wyglądem budowla przypomina siedziby wiejskie, które projektował Wilhelm Henryk Minter (1777 - 1831).

Wymurowany z cegły, wysoko podpiwniczony, parterowy z mieszkalnym poddaszem, wzniesiony na planie prostokąta. Dziewięcioosiowy z trójosiowym, piętrowym ryzalitem od frontu, zwieńczonym trójkątnym szczytem i poprzedzonym obszernym tarasem z dwoma biegami schodów. Z tyłu, a więc przy elewacji północnej, mieści się kwadratowa przybudówka mieszcząca schody na poddasze.

Dwutraktowy układ wnętrz nasuwa przypuszczenie, iż architekt projektujący dwór nie pomyślał o klatce schodowej na poddasze, którą później umieszczono - prawdopodobnie po II wojnie światowej - w przedmiotowej przybudówce. Wokół dworu dobrze zachowane pozostałości parku krajobrazowego z kilkoma drzewami - pomnikami przyrody, w tym starą (o bardzo grubym pniu) lipą drobnolistną. W części południowo-wschodniej parku staw.