Urodził się około 1350 r. w miejscowości Pomuk, obecnie Nepomuk. Trzydzieści lat później ok. 1380 przyjął świecenia kapłańskie po czym zostaje kanonikiem przy katedrze św. Wita w Pradze i zostaje spowiednikiem królowej Zofii Bawarskiej. Piastuje również godność kanonika kolegiaty praskiej oraz zostaje wikariuszem generalnym arcybiskupa praskiego. W 1393 r. popada w konflikt z królem Wacławem IV Luksemburczykiem, zostaje poddany torturom i 20 marca zamordowany i zrzucony z mostu Karola do rzeki Wełtawy. W 1721 r. zostaje beatyfikowany przez papieża Innocentego XII, a niespełna osiem lat później 19.03.1729 r. kanonizowany przez papieża Benedykta XIII. Jest męczennikiem i świętym kościoła katolickiego. Oczywiście jest tu mowa o św. Janie Nepomucenie, którego liczne wizerunki zaczęły pojawiać się jeszcze przed uznaniem jego kultu. Jedna z takich rzeźb znajduje się na prostym cokole na rynku ( Placu Konrada Mańki ) w Lublińcu. Jest to kamienna, barokowa figura z 1811 r. w stroju kanonika z biretem na głowie oraz kamiennym krzyżem ułożonym na lewym ramieniu.