Dawniej ta pałucka wieś była własnością księcia wielkopolskiego - Władysława Laskonogiego. Od XIII w. była własnością Dryjów - Sobiejuchów, a w XIX w. należała do Eustachego Rogalińskiego, który w 1870 r. wybudował pałac o skromnej surowej formie.

Pałac z kwadratową czterokondygnacyjną wieżą, zwieńczony attyką, nawiązuje stylem do neogotyku angielskiego. Od frontu zdobi go ryzalit z kolumnowym portykiem. Pałac stoi na niewielkim wzniesieniu, poniżej rozciąga się park w stylu krajobrazowym z XIX w. W parku urządzono dwa stawy, na jednym z nich znajduje się niewielka wyspa. Na szczególną uwagę zasługuje aleja kasztanowców prowadząca do pałacu. W parku między innymi rosną dwa okazałe wiązy o obwodach pni - 273 cm i 327 cm oraz wierzba biała, tuż nad stawem. Niedaleko pałacu, przy drodze stoi kopia figury św. Rocha z XIX w., której oryginał przeniesiono do Skansenu Wsi Wielkopolskiej w Dziekanowicach.

Miejsce zaproponował: tarep