Pomnik poległych w I wojnie światowej zaprojektował nauczyciel gimnazjalny, który uczył w tutejszej szkole. Budynek w formie mauzoleum wzniesiono z czerwonej cegły, krytej dachówką w 1925 r. Koszty budowy pokryły towarzystwa weteranów wojennych oraz wojskowych.

We wnętrzu były umieszczone tablice z nazwiskami poległych w I wojnie światowej. Budynek przetrwał czasy ostatniej wojny. Dzieło zniszczenia dokonało się w latach powojennych. Tablice wykorzystywano jako m.in. posadzkę w prywatnym budynku. Do dzisiaj ocalał tylko fragment jednej z nich, zachowany w muzeum.