W pobliżu bieruńskiej ulicy Krakowskiej znajduje się niezwykły zabytek inżynierii wodnej. Grobla usypana w latach 1530- 1540 z inicjatywy Jana Turzo miała chronić miasto przed zalaniem wodami z nieistniejącego obecnie Wielkiego Stawu Bieruńskiego.

Potężny wał ziemny osiąga szerokość około 18 metrów, a na szczycie 5,5- 6 metrów. Jego wysokość wynosi 5 metrów a rozciąga się na długości ponad kilometra - od ulicy Krakowskiej do rzeki Mlecznej.

Bieruńska grobla jest jednym z nielicznych obiektów tego typu w Europie zachowanych w tak dobrym stanie. Pierwotna długość grobli wynosiła ponad 3 kilometry. Grobla ma również duże znaczenie przyrodnicze - rosną tu wiekowe drzewa, jest siedliskiem roślin takich jak konwalia majowa i kalina koralowa oraz ptaków, m.in. brodźca samotnego.