Okolice Gołdapi w czasie I wojny światowej były rejonem zaciekłych walk pomiędzy wojskami rosyjskimi i niemieckimi. W pierwszych dniach sierpnia 1914 r. po rozbiciu Niemców pod Gabinem i Gołdapią przewaga bitewna leżała po stronie Rosjan i wyglądało na to, że to właśnie oni zajmą całe Prusy Wschodnie. Dopiero druzgocąca klęska pod Stębarkiem, wówczas Tannenbergiem, spowodowała, że szala zaczęła się przechylać na stronę Niemców. Już we wrześniu 1914 r. to oni właśnie zaczęli odnosić znaczące zwycięstwa w rejonie Wielkich Jezior, okupione jednak poważnymi stratami. Walki te pozostawiły po sobie kilkaset tysięcy zabitych żołnierzy po obu stronach walczących, pozostawiły też liczne cmentarze wojenne, gdzie z reguły chowano wspólnie poległych zwycięzców i pokonanych.

Takim właśnie wojennym cmentarzem z tamtego okresu jest nekropolia przy ulicy Suwalskiej założona w 1915 r., gdzie spoczywają zarówno żołnierze rosyjscy, jak i niemieccy polegli w latach 1914-1918. Miejsce to ma kształt prostokąta ogrodzonego kamiennym murem i bramą wejściową zawierającą dwujęzyczne pamiątkowe tablice. Wewnątrz tego cmentarnego placu znajdują się zbiorowe mogiły kryjące doczesne szczątki około 550 żołnierzy; 150 niemieckich i 400 rosyjskich, w większości niezidentyfikowanych. Nagrobki są typu stojącego i leżącego, natomiast centralnym punktem jest drewniany krzyż o wysokości ok. 6 m.

W 1994 r. nekropolia była remontowana, jednak ponownie wymaga natychmiastowej interwencji, ponieważ wskutek aktów wandalizmu wiele kamiennych nagrobków jest przewróconych, większość tych steli jest też całkowicie nieczytelna. W 1983 r. miejsce to zostało wpisane do rejestru zabytków.