Reprezentacyjny plac Poznania – Plac Wolności – wytyczony został w trakcie planowania terenów tzw. Górnego Miasta (Nowego Miasta) w końcowych latach XVIII wieku. Wilhelmplatz, bo taką nazwę wówczas nosił, miał pomieścić na swojej powierzchni rozwinięty w szyku pułk piechoty. To centrum nowej dzielnicy z biegiem czasu zabudowano ważnymi dla miasta obiektami. Jednym z nich był budynek bankowy usytuowany w północnej pierzei placu.

Wspomniany budynek powstał w latach 1910-1911 dla Banku Wschodniego (niem. Ostbank für Handel und Gewerbe). Gmach zaprojektował Hans Uhl, ale jeszcze w trakcie realizacji poddany został zmianom według koncepcji architektów Richarda Bielenberga i Josefa Mosera. Przysadzista bryła banku jest typowym przykładem niemieckiej architektury tamtych czasów czerpiącej wzory z budownictwa barokowego. Dwupiętrowy, trzynastoosiowy budynek ozdobiły detale art-deco zwiastujące nadejście nowego stylu.

Od lat 90. XX wieku w gmachu przy Placu Wolności mieści się oddział Banku Zachodniego WBK.