Wśród arterii osiedla Stare Miasto w Poznaniu znajduje się ulica Młyńska. Biegnie ona z Placu Cyryla Ratajskiego w kierunku ulicy Solnej. Do XIX w. w jej pobliżu istniały młyny zasilane wodami rzeki Bogdanki, od których trakt ten wziął swoją nazwę. W drugiej połowie XIX w. w tej części miasta zaczęła powstawać dzielnica z budynkami użyteczności publicznej oraz eleganckimi kamienicami. W czasie walk o wyzwolenie Poznania wiele z pięknych domów uległo zniszczeniu lub uszkodzeniom. Niemniej obiekty, które przetrwały, pozwalają nam dziś podziwiać panującą w końcu XIX w. modę w budownictwie oraz kunszt ówczesnych budowlańców.

Jedną z najładniejszy kamienic w tej części miasta jest narożny budynek o dwóch adresach: Młyńska 13 i Nowowiejskiego 20. Imponująca budowla o wieloosiowych fasadach z oficynami sąsiaduje dziś z powojennymi domami. Wyróżnia się na ich tle pięknymi neorenesansowymi, ceglano-tynkowanymi elewacjami o delikatnych detalach sztukatorskich. Kamienica zbudowana w 1893 r. została wpisana w 1996 do rejestru zabytków województwa wielkopolskiego.