W 1897 r. z inicjatywy hrabiego Witolda Skórzewskiego wspieranego przez jego stryja hr. Mielżyńskiego powstało wzorowane na zachodnioeuropejskie kurorty uzdrowisko Konstancin. Nowa osada otrzymała nazwę wywodzącą się od imienia matki założyciela, Konstancji. W czterdziestą rocznicę utworzenia osiedla w 1937 r. w Parku Zdrojowym odsłonięto pamiątkowy głaz. Warto przytoczyć kilka informacji o twórcy Konstancina.

Hrabia Witold Skórzewski, którego rodowym herbem był Drogosław, urodził się w bawarskim Würzburgu w 1864 r. Część swego życia spędził w rodowych dobrach w Czerniejewie. W 1892 r. poślubił w Warszawie księżniczkę Marię z Radziwiłłów. W 1897 r. zarządzając dobrami swojej ciotki hrabiny Potulickiej, podjął decyzję o parcelacji ziem jednego z folwarków z przeznaczeniem na nowoczesny kurort i letnisko, które szybko stało się reprezentacyjnym, podwarszawskim osiedlem. W 1903 r. stał się właścicielem ordynacji łabiszyńskiej w Wielkopolsce założonej przez jego stryja Leona Skórzewskiego. Władał tymi dobrami do swojej śmierci w 1912 r.

Hrabia Witold Skórzewski zginął tragicznie w czasie polowania w Czerniejewie, będąc gościem swojego brata Włodzimierza, właściciela tutejszych dóbr rodowych. Jego imię nosi dziś Park Zdrojowy w Konstancinie-Jeziornej.