Pierwszy kościół we Wzdole istniał już w 1346 roku. Obecny został wzniesiony z fundacji sekretarza królewskiego Bernarda Servallego i jego żony Teresy w 1687 roku. Konsekrowany w roku 1710 przez biskupa Kajetana Łubieńskiego.

Świątynia jest pięknie położona na wzgórzu i dominuje nad okolicą. Znacznie przebudowano ten barokowy kościół w latach 1939-1945 i ma dość mocno zatarte cechy stylowe. Budowla jest orientowana, murowana z kamiennych ciosów i otynkowana. Składa się z trójprzęsłowej nawy i prezbiterium, od zachodu przylega czworoboczna wieża przechodząca na trzeciej kondygnacji w ośmiobok, od północy dobudowana jest kaplica, a od południa kruchta.

W głównym ołtarzu kościoła umieszczony jest obraz Wniebowzięcia NMP z 1696 roku. Zaś w kaplicy znajduje się XVII-wieczny obraz Matki Boskiej Szkaplerznej zwanej Madonną Wzdólską. Wyposażenie kościoła jest stylowo dość jednorodne i powstało pod koniec XVII wieku, kiedy wzniesiona została świątynia. Kronika parafialna zawiera m.in. opis pacyfikacji Michniowa przez hitlerowców w dniach 12 i 13 VII 1943 roku. W sąsiedztwie znajduje się zabytkowa figura św. Jana Nepomucena.