Władysław Spasowski (1877-1941) był nauczycielem i działaczem oświatowym związanym z polskim ruchem komunistycznym okresu międzywojennego. Prace jego autorstwa były wykładnią marksistowskiej koncepcji systemu kształcenia, będącą jednocześnie krytyką funkcjonującej oświaty w przedwojennej Polsce. Po 1930 r. pełnił funkcję dyrektora Państwowych Kursów Nauczycielskich im. W. Nałkowskiego w Warszawie. W czasie okupacji próbował bezskutecznie wyjechać do ZSRR. Zagrożony aresztowaniem przez hitlerowską policję popełnił w 1941 r. samobójstwo.

Pamięć Władysława Spasowskiego w Warszawie upamiętnia tablica na ścianie Domu Nauczyciela przy ulicy Juliana Smulikowskiego. Ulica ta do 1989 r. nosiła imię Spasowskiego. Napis na piaskowcowej tablicy głosi: “Władysław Spasowski /1877-1941/, wybitny pedagog, wychowawca nauczycieli, bojownik o społeczne i duchowe wyzwolenie człowieka”.