Amfiteatr znajduje się na Wzgórzu Tumskim, na skarpie wiślanej. Obiekt powstał w latach sześćdziesiątych XX wieku. Po gruntownym remoncie, w czerwcu 2008 roku ponownie został oddany do użytku publicznego.

Amfiteatr podzielony jest na 14 sektorów i może pomieścić około 3500 widzów. Wybudowany w niszy pousuwiskowej skarpy wiślanej w latach 60-tych XX wieku, wg projektu trzech płockich architektów: Czesława Korgula (szef), Ignacego Bladowskiego i Henryka Sęczykowskiego. Projekt wykonany został społecznie, podobnie zresztą, jak wszystkie inne związane z nim prace. Generalnego wykonawstwa podjęło się Płockie Przedsiębiorstwo Robót Mostowych. Przy realizacji pomagały inne płockie zakłady pracy i młodzież szkolna.

Obiekt został oddany do użytku pod koniec lat 60-tych. Jest malowniczo wkomponowany w skarpę, nad brzegiem Wisły. Może pomieścić ponad 3000 osób. Przez wiele lat odbywały się tutaj ogólnopolskie festiwale folklorystyczne. Tłem dla amfiteatru jest: - od strony Wisły Stanica Wodna, - zaś od strony miasta – zbocze skarpy, które przed wiekami było wykorzystywane przez biskupa na uprawę winnic. Płocki Amfiteatr, to jeden z niepowtarzalnych elementów współczesnej urbanistyki miasta.