Jest to kolejna płocka ulica wytyczona na początku XIX w. w wyniku tzw. pruskiej regulacji miasta. Obecną nazwę uzyskała jednak dopiero po odzyskaniu niepodległości, tj. po 1918 r. Wcześniej podzielona była na trzy odcinki, które zwały się odpowiednio: między Kilińskiego a Misjonarską – ul. Więzienna; między Misjonarską a 1 Maja (wówczas Dominikańską) – ul. Sądowa; między 1 Maja i Bielską – ul. Nowowięzienna.

Największą ilość terenu zajmuje znajdujące się pod nr 22 płockie więzienie. Nad zamurowaną obecnie dawną bramą wjazdową widniał niegdyś napis: “Postrach rzuca na niecnych, dobrych ubezpiecza tym domem Fryderyk Wilhelm III”. Warto też wspomnieć, że w dniu 7 czerwca 1991 r. z więźniami podczas swojej pielgrzymki do ojczyzny spotkał się Ojciec Święty Jan Paweł II.

Idąc dalej ulicą Sienkiewicza, warto zwrócić uwagę na następujące (najważniejsze) budynki i miejsca: róg z ul. 1 Maja – neorenesansowo-modernistyczna (jedna z najładniejszych w Płocku) kamienica zwana “nową katedrą” i znajdujący się naprzeciwko niej budynek dawnej poczty z początku XIX w.; przy nr 28 – Miejsce Pamięci Narodowej (tablica i głaz); pod nr 30 – ponad stuletnią z pięknie odrestaurowaną fasadą kamienicę, obecnie Hotel Herman; za nią pod nr 36 – neoklasycystyczny budynek dawnej łaźni miejskiej z początku ubiegłego stulecia; przy Sienkiewicza 41 – jednopiętrową kamieniczkę, w której mieszkał A. B. Maciesza (tablica pamiątkowa w elewacji) oraz zamykający ulicę narożny, jednopiętrowy gmach dawnego Hotelu Płockiego.