Kościół wybudowano w latach 1922-23 w stylu neobarokowym i jak się okazuje, jest to jedna z najładniejszych budowli sakralnych w tzw. neostylu w powiecie gliwickim, a może nawet poza jego granicami. Nie jest to jednak żadna tzw. rewelacja architektoniczna, gdyż bryła świątyni nie posiada żadnych szczególnych detalów architektonicznych przypominających epokę baroku.

Świątynia jest murowana, otynkowana, wzniesiona na planie krzyża łacińskiego, z jedną nawą główną i z kaplicami po lewej i prawej stronie. W latach 1993-94 przeprowadzono kapitalny remont organów kościelnych, odnowiono tynki i przy okazji znakomicie zachowano pasujący kolor elewacji nawiązujący do epoki baroku, tym samym te cechy estetyczne wyróżniają budowlę w okolicach, a szczególnie pod odpowiednim kątem światła słonecznego te cechy są podkreślone.

Na uwagę zasługuje krypta grobowa z tyłu kościoła, od lewej strony absydy, od strony cmentarza parafialnego, w której pochowani są dawni właściciele Rudna - hrabiowie von Ballestrem pochodzący z linii z niedalekich Pławniowic, jak również nad wejściem do krypty herb hrabiowski - niewątpliwie odnowiony.

Naprzeciw krypty znajdują się ponadto trzy groby, niestety z „wytartymi przez czas” napisami; możliwe, że są to nagrobki z najbliższego otoczenia miejscowych von Ballestremów.