W XVIII w. dużą działkę przy dzisiejszej ulicy Długiej kupił kasztelan sochaczewski Antoni Lasocki. Na jej terenie zbudował około 1780 r. swoją warszawską siedzibę. Był to piętrowy pałac, do którego z czasem dobudowano boczne skrzydła. W XIX w., w okresie 1820-1852, w budynku mieścił się popularny "Zajazd na Lasockiem" nazywany tak od nazwiska jego budowniczego. Według dawnych zapisków była to konkurencyjna placówka wobec dużo droższych hoteli w tej części miasta.

Kamienica Lasockiego została niemal doszczętnie zniszczona w 1944 r. Przetrwały tylko fragmenty fasady frontowej. Podjęto się jej odbudowy na początku lat 50., zlecając opracowanie projektu arch. Annie Boye-Guerquin. Rekonstrukcja budynku trwała w latach 1951-1954.

Kamienica licząca trzy kondygnacje posiada jedenastoosiową fasadę o klasycystycznej formie. Nakrywa ją czterospadowy dach z facjatami. Dziś w obiekcie oznaczonym numerem 28 mieści się Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk.