Ewangelicy mieszkający w tej niewielkiej miejscowości nie mieli własnego kościoła. Nabożeństwa i spotkania religijne odbywały się w budynku przedszkola. Na początku XX w. został oddany do użytku murowany na planie prostokąta kościół z wznoszącą się nad dwuspadowym dachem niewielką wieżą. Po zakończeniu II wojny światowej i opuszczeniu przez Niemców miejscowości kościół został zamknięty i uległ powolnej dewastacji, z wieży kościelnej został zdemontowany dzwon i zegar. W 1964 r w obiekcie urządzono magazyn.

Aby zwiększyć powierzchnię magazynową usunięty został ołtarz a na wysokości chóru zbudowano dodatkową drewnianą kondygnację. Odwrócenie losu niszczejącego kościoła ewangelickiego miało miejsce w 2004 r. W roku tym przeprowadzona została wizja lokalna w związku z wpisaniem kościoła do rejestru zabytków. W latach 2010 - 2011 przeprowadzono remont i adaptację obiektu z przeznaczeniem na Dom Kultury. Obecnie były poewangelicki kościół przywrócony do pierwotnego wyglądu prezentuje się bardzo okazale.