Puszczykowo kojarzone jest powszechnie z Arkadym Fiedlerem oraz wyjątkowo ciekawym muzeum jego imienia, prowadzonym przez potomków słynnego podróżnika. Tymczasem miasteczko ma do zaoferowania wiele innych niespodzianek. Wystarczy zboczyć z głównej drogi, by znaleźć się w miejscu jak z innej bajki i zapomnieć o wielkomiejskim zgiełku.

Znajdziemy tu malownicze zakole Warty, aromatyczny (szczególnie latem) sosnowy las, krystaliczne powietrze i najzwyklejszy pod słońcem spokój. Pośród drzew ukryły się zabytkowe wille. Do wielu nadal prowadzą gruntowe uliczki, ale tutaj to po prostu pasuje. Poruszanie się po nich samochodem nie jest wprawdzie zabronione, jednak człowiek w automobilu czuje się trochę jak intruz. Co innego rowerzysta lub pieszy. Oddychając pełną piersią może chłonąć ciągle jeszcze obecną atmosferę letniska, Puszczykowo bowiem znacznie różni się od typowych wielkopolskich miast.

Na przełomie XIX i XX w. zaczęły przyjeżdżać tu tłumy (przy pięknej pogodzie nawet ponad dwadzieścia tysięcy) spragnionych plażowania i balsamicznego powietrza mieszczuchów. Z tygodnia na tydzień ich liczba wzrastała. Działo się to w takim tempie, że podobno specjalnie dla nich wybudowano na poznańskim dworcu peron 4a, który – nawiasem mówiąc - istnieje do dziś.

Jak grzyby po deszczu wzrastały restauracje, pensjonaty, sale taneczne, place zabaw dla dzieci, korty tenisowe... W 1903 r. – z inicjatywy dyrektora Królewskiego Instytutu Higienicznego w Poznaniu - pojawiła się pierwsza „uzdrawialnia leśna” dla niezamożnych robotników. Kilkanaście lat później prężnie działały okazałe sanatoria, wybudowane w charakterystycznym dla miejscowości uzdrowiskowych stylu szwajcarskim. Przy dzisiejszej ulicy Wczasowej nadal stoi i zachwyca swoją bryłą dawny Dom Sanatoryjny „Rusałka”.

Co zamożniejsi poznaniacy zaczęli kupować w Puszczykowie ziemię. Budowali na niej wille letniskowe i tzw. landhausy, czyli domy wpisujące się w ideę „wiejskiego bytowania”. W okresie międzywojennym stawiano budynki w modnych wówczas stylach dworkowym i modernistycznym. Wspaniałym przykładem tego pierwszego jest dom Arkadego Fiedlera, drugiego - willa, w której mieści się obecnie Urząd Miejski. Wejście do niej zdobi oryginalna płaskorzeźba (rzekomo przedstawia Gertrudę Rowecką), a w niewielkim wnętrzu szczególne wrażenie robi upiększony kolejną płaskorzeźbą hol.

Jakkolwiek by na to nie spojrzeć, do dzisiejszej eleganckiej sypialni Poznania nadal jak ulał pasuje wdzięczna rymowanka: "Chcesz żyć zdrowo – odwiedzaj Puszczykowo, jeśli dbasz o zdrówko - odwiedzaj Puszczykówko". Nie doceni uroku miejscowości nikt, kto nie zdecyduje się przesiąść na rower lub przespacerować pieszo urokliwymi uliczkami. Z okien samochodu po prostu tego nie widać!