Do połowy XVIII w. pod Głogowem protestanci mieli swój Kościół Pokoju, który spłonął w 1758 r. Przez lata wierni spotykali się w różnych miejscach, ale w 1764 r. rozpoczęli budowę nowego zboru na Starym Mieście pomiędzy dzisiejszymi ulicami Starowałową i Balwierską. Przy jego budowie korzystali ze wsparcia pruskiego króla Fryderyka II. Projekt nowej ewangelickiej świątyni opracował znany wówczas architekt Carl Gotthard Langhans, twórca słynnej Bramy Brandenburskiej w Berlinie.

Pierwotnie kościół posiadał 25 metrów szerokości i 50 metrów długości. Oddano go do użytku w 1773 r. i nazwano "Łodzią Chrystusową". Po jakimś czasie dobudowano dwie bliźniacze wieże flankujące fasadę frontową.

W czasie walk o miasto w 1945 r. świątynia została znacznie uszkodzona. Jej ruiny wysadzono i rozebrano w latach 60. XX w. Podczas odbudowy głogowskiej Starówki w miejscu, gdzie stał zbór, utworzono lapidarium upamiętniające jego istnienie. Obok zarysów murów ustawiono przeszkloną gablotę z makietą świątyni oraz jej opisem.