W miejscowości Warszawice, około 2 km od Wisły stoi drewniany kościół parafialny św. Jana Chrzciciela z murowaną dzwonnicą. Początek parafii sięga XV wieku, jednak ówcześnie jej siedziba znajdowała się w pobliskiej wsi Radwanków Królewski. Ze względu na bliskie położenie Wisły, radwankowski kościół został w 1736 roku zatopiony przez powódź. Dlatego też zdecydowano się na przeniesienie parafii do wyżej położonych Warszewic.

Fundatorem nowej świątyni został Marszałek Wielki Koronny Franciszek Bieliński wraz z małżonką. Do budowy użyto elementów zatopionego kościoła w Radwankowie, a miejscowa legenda głosi, że mieszkańcy Warszewic wznieśli go w jeden dzień.

Kościół ma plan prostokąta. W środku są trzy nawy, nawa główna jest oddzielona od bocznych kolumnami. Na bocznym ołtarzu znajduje się rzeźba Matki Boskiej z Dzieciątkiem, uratowana z kościoła radwankowskiego, datowana na lata 1370-80. Na belce tęczowej umieszczono krucyfiks z połowy XVIII wieku. Kolejnym ciekawym elementem jest barokowa chrzcielnica z XVIII wieku, a także dwie późnorenesansowe kolumny ze starego, zniszczonego ołtarza, z XVII wieku. Nad wejściem jest chór ze zdobionymi organami z 1852 roku. Kościół pokrywa dwuspadowy dach, który wieńczy wieża dobudowana w 2002 roku.

W 1908 roku powstała murowana dzwonnica, odremontowana w 2008 roku. Dzisiejsze dzwony, Jan i Szymon, przybyły do Warszewic w 1922 roku. Kościół przetrwał II wojnę światową, lecz w pożarze plebanii spłonęły cenne księgi metrykalne z lat 1678-1852. W czasach powojennych zbudowano nową plebanię i powiększono cmentarz. Podczas kadencji obecnego proboszcza udało się wzmocnić konstrukcję kościoła i odnowić wystrój.