Mieszkańcy wioski mieli kilka kilometrów do najbliższego kościoła. Byli pozbawieni miejsca, gdzie mogli się wspólnie modlić i uczestniczyć w nabożeństwach. Dlatego też w 1922 r. przystąpiono do budowy wiejskiej kaplicy. Budowa trwała kilka miesięcy i na przełomie roku 1922 i 1923 została poświęcona.

Kaplica - murowana z czerwonej cegły, z wieżyczką-dzwonnicą nad wejściem - swoim wyglądem przypomina mały kościółek. W 1997 r. w wyniku powodzi, jaka nawiedziła wioskę, uległa zniszczeniu. Rok później, w rocznicę 700-lecia powstania wioski, remont kaplicy został zakończony. O tym smutnym wydarzeniu przypomina tabliczka umieszczona przed wejściem - na wysokości, do jakiej sięgała woda podczas powodzi.