Na początku XX wieku zaczęły powstawać zalążki polskiego harcerstwa. Jeszcze w czasie zaborów młodzi ludzie zaczęli tworzyć drużyny skautowe, działające początkowo w konspiracji. Organizacje te miały istotny wpływ na patriotyczne wychowanie młodego pokolenia Polaków. W 1911 r. w Szkole Realnej w Warszawie, przekształconej w Gimnazjum i Liceum im. Stanisława Staszica powstały trzy grupy skautowe, które z czasem połączyły się w 16 Warszawską Drużynę Harcerską im. Zawiszy Czarnego. Jej członkowie wzięli udział w rozbrajaniu niemieckich oddziałów w 1918 r. oraz wojnie polsko-bolszewickiej. W czasie II wojny światowej drużyna działała w strukturach Szarych Szeregów. W stulecie istnienia "szesnastki" odsłonięto na Placu Narutowicza w Warszawie pamiątkowy obelisk.