Przy dawnym placu targowym, a obecnie Rynku, w Zwierzyńcu, znajduje się obelisk upamiętniający czas wojennego terroru. W lutym 1944 roku, hitlerowcy rozstrzelali w tym miejscu za udział w ruchu oporu dwudziestu Polaków. Na pamiątkowej tablicy znajdują się nazwiska rozstrzelanych, z których najstarszy miał 51 a najmłodszy 16 lat.

Oto fragment książki Zygmunta Klukowskiego "Zamojszczyzna. 1944-1959", w którym autor opisuje to wydarzenie (dodał: moderator):

"W srodę, 2 lutego, Zwierzyniec przeżył straszne chwile. Niemcy przywieźli z więzienia w Zamościu dwudziestu aresztowanych, pochodzących z gminy Zwierzyniec. Spędzili na rynek wszystkich prawie pracowników biur i urzędów, jak również ludzi z prywatnych mieszkań i tu przystąpili do wykonania publicznej egzekucji przez rozstrzelanie przywiezionych dwudziestu ofiar, najzupełniej zresztą niewinnych.

Przed egzekucją oficer Gestapo odczytał czystą polszczyzną wyrok opiewający, że tacy to a tacy będą rozstrzelani za to, że niedawno został zabity niejaki Ostaszewski ze Zwierzyńca, były uczeń gimnazjum w Szczebrzeszynie, a ostatnio szofer w Biłgoraju, który był na usługach Gestapo. Wśród rozstrzelanych było trzech pracowników z fabryki "Alwa", karpiniarz Józef Skiba, wyjątkowo porządny i wartościowy człowiek, robotnicy: Pietruszka - ojciec i jego osiemnastoletni syn, z Tereszpola dwóch Wolaninów (ojciec i syn), z Bagna dwóch Kierowskich i inni. Niektórzy ze skazańców błagali o darowanie im życia i rozpaczali. Większość milczała, paru zaś śpiewało "W mogile ciemnej...". (...)