Pierwotnie w miejscu tym znajdowała się drewniana kaplica wzniesiona w 1924 r. Podczas II wojny światowej kaplica wykorzystywana była przez okupanta na magazyn oraz na tymczasowe miejsce uwięzienia osób pochodzenia żydowskiego przed dalszym transportem.

Dnia 3.08.1948 r. po Mszy świętej odprawionej w intencji przyszłej świątyni przystąpiono do jej budowy. Budowa murowanego z cegły, monumentalnego kościoła została ukończona w 1957 r. W tym samym roku 13 czerwca kościół został konsekrowany przez biskupa Z. Golińskiego. Wewnątrz świątyni niewątpliwie na uwagę zasługuje zestaw polichromii przedstawiających sceny z życia św. Antoniego z Padwy.