Kirkut, założony w 1621 r. na zachodnim stoku wzgórza Kopiec, jest największym cmentarzem żydowskim na Śląsku Opolskim. Zajmuje powierzchnię około 0,54 ha i rozciąga się na długości 188 m. Ostatni pogrzeb odbył się tutaj w 1938 r. Od przełomu XVII i XVIII w. na cmentarz otoczony murem wchodziło się przez bramę wejściową, na której znajdowała się skarbonka na dobrowolne datki. Przed bramą mieścił się dom pogrzebowy oraz dom grabarza.

Niestety, do naszych czasów niewiele pozostało z ówczesnego cmentarza. Z około 3000 tysięcy nagrobków pozostało jedynie 921, po ogrodzeniu cmentarnym zostało zaledwie kilka słupków, przed zniszczoną bramą nie ma już domu pogrzebowego i domu grabarza. Na cmentarzu, sporadycznie odwiedzanym przez ludzi, coraz śmielej poczyna sobie przyroda. Spośród krzewów i wysokiej trawy wystają zachowane macewy wykonane z granitu, wapienia i piaskowca, na których widnieją inskrypcje w językach hebrajskim i niemieckim. Najstarsza z nich pochodzi z grobu Estery, córki Symchy, zmarłej w 5382 r. (czyli w 1621 r.).