Późnoklasycystyczny pałac w Garbowie został zbudowany w II połowie XIX wieku przez hrabiego Jana Jezierskiego herbu Nowina. Budynek pałacu został zaprojektowany oraz wybudowany przez architekta Józefa Dietricha. Jezierski stał się właścicielem Garbowa w 1819 roku, kiedy to kupił tutejsze dobra od rodziny Czartoryskich. Na początku XX wieku majątek nabył Bohdan Broniewski, a po jego śmierci całość przeszła w ręce Zygmunta Broniewskiego, komendanta głównego NSZ.

Od 1945 roku teren należy do Skarbu Państwa. Pałac w 1959 roku przekazany został w użytkowanie Spółdzielni Zdrowia w Garbowie. Obecnie zarządza nim Zespół Opieki Zdrowotnej w Puławach. W latach 1961-64 budynek pałacu przeszedł remont kapitalny, po którym odzyskał dawną świetność. Kolejne remonty przeprowadzono w latach 1970, 1983 i 2007.

Po prawej stronie drogi znajdują się zaniedbane stawy wchodzące w skład dawnego folwarku gospodarczego. Wcześniej razem z parkiem i stawem leżącym obok pałacu tworzyły jeden zwarty obiekt, jednakże w okresie powojennym całość została rozdzielona trasą S17. Podczas jej budowy zniszczeniu uległa również spora część parku. Park nie jest ogrodzony, prowadzą przez niego liczne ścieżki, a jego teren jest ogólnodostępny. Pałac znajduje się w dobrym stanie, obecnie mieści się w nim ośrodek zdrowia.

Zespół pałacowo-parkowy znajduje się przy głównej trasie łączącej Lublin z Warszawą. Pałac wraz z parkiem wpisany jest do rejestru zabytków województwa lubelskiego.