Mikołaj Zyblikiewicz (1823-1887) był w latach 1874-1881 prezydentem Krakowa. Był on adwokatem i pochodził z rodziny rosyjskiej. Narodowo jednak czuł się Polakiem. Studia ukończył w Krakowie i tu otworzył własną kancelarię adwokacką. Działał na rzecz utrzymania języka polskiego w urzędach, w sądownictwie, a także o przywrócenie go na UJ. Działał też na rzecz Powstania Styczniowego.

W 1866 r. został wybrany do Rady Miasta, a w 1874 r. został prezydentem Krakowa. Kończył inwestycje rozpoczęte przez swojego wielkiego poprzednika - Józefa Dietla - m.in renowację Sukiennic, budowę gmachu Akademii Sztuk Pięknych, zasypanie starego koryta Wisły, jemu też zawdzięczamy budowę rzeźni miejskiej, budynku Straży Pożarnej, oraz udzielenie pomocy w organizacji Muzeum Czartoryskich, kiedy zbiory przyjechały z Paryża do Krakowa. Był także inicjatorem odzyskania Wawelu z rąk okupanta. Dla uznania jego zasług dla miasta postawiono w 1887 r. na placu Wszystkich Świętych pomnik autorstwa Walerego Gadomskiego. Usunięto go w 1954 r., jednakże ponownie odsłonięto w 1985 r.