W 1842 r. władze pruskie podjęły decyzję o budowie połączenia kolejowego pomiędzy Berlinem i Królewcem. Rozpoczęta w 1846 inwestycja połączyła te miasta w 1953 r. Na jej szlaku znalazła się Trzcianka, nosząca wówczas niemiecką nazwę Schönlanke. Zbudowana tutaj stacja służyła obsłudze ruchu towarowego oraz pasażerskiego. Na jej kompleks składały się budynki dworca, magazynów, ramp przeładunkowych oraz obsługi technicznej, które oddano do użytku w latach 1851-1852.

Budynek dworca kolejowego to piętrowy obiekt o siedmioosiowych fasadach, z dwuspadowym dachem krytym papą. Elewacje z klinkierowej, nietynkowanej cegły posiadały skromny wystrój klasycystyczny. Po bokach dworca dobudowano utrzymane w tej samej konwencji parterowe zabudowania pomocnicze. Na początku XX w. peron przylegający do dworca przykryto zadaszeniem. Po wojnie mury budynków pomalowano farbą.

Pod koniec XX w. ruch kolejowy stracił na znaczeniu, co stało się powodem degradacji infrastruktury. Również dworzec w Trzciance - od lat nieremontowany - podniszczał. Pozostaje jednak jednym z najstarszych tutejszych budynków i może doczeka się odnowy.

Dworzec kolejowy w Trzciance znajduje się przy ulicy Franklina Roosevelta.