Budynek Opery Poznańskiej to przykład wykorzystania w architekturze pocz. XX w. klasycznych wzorców wywodzących się ze starożytnego Rzymu i zarazem cenna atrakcja architektoniczna miasta. Fasadę budowli stanowi olbrzymi portyk z sześcioma jońskimi kolumnami, dźwigającymi trójkątny tympanon. Aby wejść do wnętrza należy pokonać monumentalne schody, które po bokach ograniczone są przez ciekawe rzeźby. Po lewej jest to kobieta na lwie, a po prawej mężczyzna z idącą przy nim lwicą. Wewnątrz podziwiać można wspaniale dekorowane pomieszczenia teatralne.