Pierwsze wzmianki o Żydach w Połańcu pochodzą z 1564 roku. Przywileje,nadane im w 1647 roku przez króla Władysława IV, potwierdzone przez Jana Kazimierza w 1652 i Jana III Sobieskiego w 1682 roku, wzmocniły gminę żydowską i pozwoliły na jej znaczący rozwój.

Pierwsza bożnica w Połańcu istniała już w 1727 roku. Był to budynek drewniany, który uległ zniszczeniu w czasie II wojny światowej. W 1748 roku w mieście znajdowała się już murowana bożnica. Mieścił się w niej również chader i choć budynek był kilkakrotnie przebudowywany, zachował do dzisiaj cechy budynku sakralnego. Mieści się przy ulicy Mieleckiej, biegnącej do przeprawy promowej na Wiśle.