Jedna z głównych ulic Nowej Pragi, utworzona w 1870 r. Jej nazwa pochodzi od wybudowanej 8 lat później u zbiegu z ulicą Szwedzką wielkiej „Warszawskiej Fabryki Stali”, będącej w latach 80-tych XIX w. największym tego rodzaju zakładem w Królestwie Kongresowym, zatrudniającym w 1882 r. prawie 1300 robotników. W 1900 r. zamieniono ją na warsztaty artyleryjskie wojska rosyjskiego, które miały 13 budynków, w tym 3 wielkie hale.

Pierwotnie zabudowa składała się z parterowych domów drewnianych, później z domów i kamienic murowanych dwu-, trzy- i czteropiętrowych. Zabudowa ulicy ocalała podczas II Wojny Światowej, stanowiąc przykład zabudowy Nowej Pragi sprzed ponad stu lat. Pod koniec wojny zwano ją – w przeciwieństwie do bombardowanej przez Niemców z lewego brzegu Targowej – ulicą życia.

Po wojnie klimaty Stalowej docenił Stefan Wiechecki „Wiech”, osiedlając się na niej i mieszkając do końca swojego życia. Przed wojną mieszkali na niej, m.in.: znany psychiatra i arabista prof. Leon Pękosławski oraz adwokat i obrońca więźniów politycznych – Czesław Czeszejko-Sochacki.