Plac utworzono w latach 1823-26 w kształcie wydłużonego prostokąta na miejscu ogrodów, przed rozbudowanym wówczas gmachem Szpitala Dzieciątka Jezus. Kilkanaście lat później otrzymał nazwę Placu Dzieciątka Jezus, zaś od 1870 r. nazywano go Wareckim. Do najważniejszych obiektów znajdujących się przy placu należały: Szpital Dzieciątka Jezus i fabryka wyrobów metalowych Mintera przebudowana po 40 latach istnienia – ze względu na sąsiadującą z nią posthalterię – na biura pocztowe.
Na początku XX w. Szpital Dzieciątka Jezus przeniesiono na Nowogrodzką, zabudowania rozebrano, tereny rozparcelowano i przeprowadzono ulice Moniuszki i Nowosienną (obecna Sienkiewicza). Na posesjach przyległych do placu wybudowano pięcio- i sześciopiętrowe kamienice, zaś na jego środku urządzono skwer. W latach 1912-16 w miejscu posthalterii wzniesiono okazały gmach poczty. W 1921 r. w setną rocznicę śmierci Napoleona plac nazwano jego imieniem, a na skwerze ustawiono popiersie cesarza, które przetrwało w tym miejscu tylko kilka lat. W latach 1931-33 (mimo licznych protestów mieszkańców) postawiono najwyższy wówczas budynek w Warszawie, 16-piętrowy wieżowiec dla Towarzystwa Ubezpieczeń Prudential.
W czasie powstania warszawskiego na placu rozgrywały się zaciekłe walki o gmach poczty i Prudential, zdobyte w końcu przez powstańców. Plac był bombardowany i ostrzeliwany przez Niemców, wynikiem czego było zniszczenie i spalenie wszystkich otaczających go budowli. Po wojnie w wyniku odbudowy uzyskał nowy kształt i miano: Powstańców Warszawy.
W 35. rocznicę wybuchu powstania warszawskiego odsłonięto na nim pomnik z tablicą pamiątkową następującej treści: „Na tym placu 1 sierpnia 1944 roku o godz. 17°° kompanie batalionu «Kiliński» Armii Krajowej rozpoczęły heroiczne walki Powstania Warszawskiego”. Zmieniła się także zabudowa: w miejscu dawnego Prudentialu powstał wieżowiec hotelu „Warszawa”, w miejscu gmachu poczty – Narodowy Bank Polski, a w jego sąsiedztwie „Dom Chłopa”.
W maju ubiegłego roku na placu – w 190. rocznicę śmierci – ustawiono na placu pomnik Napoleona Bonaparte, w miejscu, gdzie w 1921 r. ulokowano jego pierwszy pomnik.