Jest to plac rozciągający się między ulicami: Senatorską, Wierzbową i Moliera. Powstawał w dwóch fazach. W pierwszej (lata 1808-18) zlikwidowano targowisko Pociejów i na jego miejscu utworzono ogród oraz wybudowano niewielki plac zwany Pociejowskim. W drugiej (lata 1825-32) rozebrano Marywil, a w jego miejscu założono plac oraz wzniesiono gmach Teatru Wielkiego.

Plac pierwotnie nazwano Marywilskim, a od 1840 r. Teatralnym. Po jego północnej stronie stał Ratusz Miejski (dawny Pałac Jabłonowskich) oraz kościół i klasztor Kanoniczek. Około roku 1855 na placu ustawiono fontannę oraz latarnie gazowe. W ciągu dziewiątego dziesięciolecia XIX w. urządzono na nim dwa skwery. W latach 1861-63 i w roku 1905 był widownią krwawo tłumionych manifestacji.

We wrześniu 1939 r. i w 1944 zniszczeniu bądź wypaleniu uległy wszystkie budynki wokół placu. W wyniku powojennej odbudowy plac całkowicie zmienił swój kształt i oprawę architektoniczną. Ostatnimi obiektami, które odbudowano dopiero pod koniec ubiegłego stulecia, były: Pałac Jabłonowskich, kościół św. Andrzeja Apostoła i sąsiadujące z nim kamienice, co po części przywróciło dawny wygląd placu.