Niewielka wioska, bez szkoły, leżąca przy trasie z Sandomierza do Stalowej Woli może się poszczycić niezwykłym pomnikiem Adama Mickiewicza. Twórcą tego dzieła jest artysta amator Józef Kuczman.

Urodził się pod Sanokiem, a młodość spędził w znanej ludwisarni Felczyńskich w Przemyślu, gdzie pracował jako modelarz oraz pobierał prywatnie lekcje malarstwa u profesjonalnego malarza - Stanisława Kwisa. Tu poznał swą przyszłą żonę pochodzącą z Rzeczycy. Zamieszkali w tej maleńkiej wsi w 1939 roku, lecz zawiłości wojennego losu zawiodły go aż do Starobielska, skąd po ucieczce z niewoli powrócił w rodzinne strony i został zabrany na roboty przymusowe do Austrii. Po powrocie do domu zżył się z miejscową społecznością, uczył ludzi grać na instrumentach, malował i wznosił cmentarne nagrobki. Jako gorący patriota, o czym opowiadał mi Pan Kochan, mieszkaniec i jeden z wykonawców pomnika, pragnął pozostawić potomnym pamiątkę w podzięce za wielką życzliwość, jakiej doświadczył od mieszkańców Rzeczycy. Swój pomysł zrealizował w 1956 roku, wznosząc przy udziale wielu mieszkańców pomnik wieszcza.

A pomnik ten jest jedyny w swoim rodzaju. Wspomniany Pan Kochan opowiada, że figurę Kuczman wymodelował z gliny, okleił gipsem i po umieszczeniu na cokole wlał beton z naftą. Wcześniej poprzez cokół i środek figury poprowadził stalowe wzmocnienia. Po rozbiciu gipsowej skorupy wyłoniła się postać poety w modnym surducie z ręką na sercu. Poziom artystyczny rzeźby Kuczmana znalazł uznanie Krakowskiego Oddziału Związku Polskich Artystów Plastyków. Całość kompozycji ma wysokość 5 metrów, a po renowacji wcześniej wyrytą w cokole dedykację zastąpiono napisem z metalowych liter: „Adamowi Mickiewiczowi 1798-1855 w stulecie śmierci - społeczeństwo wsi Rzeczyca Okrągła”.