Pomnik Adama Mickiewicza odsłonięto w 1957 r. na Skwerze Wolności, przy skrzyżowaniu ulic Konstytucji 3 maja i Orląt Lwowskich. Autorem pomnika rzeźbiarz Józef Gosławski. Na cokole umieszczono napis "Poecie i trybunowi ludu".

Kamień węgielny pod jego budowę poświęcono już podczas pierwszych powojennych dożynek (we wrześniu 1945 r.) ale pomysł dojrzewał do realizacji przez ponad 10 lat. W setną rocznicę śmierci poety (1955) Miejski Komitet Obchodów Roku Mickiewiczowskiego powołał społeczny komitet budowy pomnika. Przez dwa lata zbierano fundusze (np. do każdego biletu tramwajowego dopłacano po 5 gr „na Mickiewicza”, sprzedawano „cegiełki” o nominałach 1 zł i 50 gr, urządzano społeczne loterie fantowe).

Odsłonięcie nastąpiło z wielką pompą dwa lata później, w grudniu 1957 r. Był to pierwszy powojenny pomnik w Gorzowie i pierwszy pomnik Adama Mickiewicza, jaki stanął na zachodzie kraju.

Ciekawostki:
- Pomnik odlano z żeliwa w gorzowskich (nieistniejących już) Zakładach Mechanicznych (brąz okazał się niestety zbyt drogi). Figura ważyła trzy tony i była tak duża, że konieczne okazało się rozebranie bramy do zakładu;
- Mickiewicz na pomniku ma jedną rękę dłuższą. Zgodnie z projektem wieszcz miał trzymać w dłoni pióro, szacowny komitet uznał jednak, że lepiej aby wskazywał nią książkę. W efekcie – prawica poety ma nieproporcjonalne wymiary.
- Podczas podniosłej uroczystości doszło do zabawnego zdarzenia. Tuż przed uroczystym odsłonięciem figurę umyto. Mroźny grudzień spowodował, że opadająca z pomnika płachta materiału odsłoniła oczom obecnych postać wieszcza udekorowaną… soplami zwisającymi z nosa i brody.