Grota Najświętszej Maryi powstała obok drewnianego kościoła, który z uwagi na bardzo zły stan techniczny został rozebrany. Jej budowę rozpoczęto w 1900 r. i po czterech latach 8 grudnia została poświęcona.

Grota wzniesiona została z inicjatywy ks. Jana Palki, ówczesnego wikariusza, który podczas pielgrzymki do Sanktuarium Maryjnego w Lourdes, urzeczony Maryjnym kultem, postanowił wybudować grotę przypominającą miejsce objawienia się Matki Bożej Bernadecie. Za wzór do budowy groty posłużył gipsowy model przywieziony z Lourdes.

W centralnej części otwartego wnętrza groty znajduje się kamienny ołtarz z tabernakulum i statuetką Najświętszej Maryi Panny w jego zwieńczeniu. Na zewnątrz, po prawej stronie ściany frontowej we wnęce została umieszczona naturalnej wielkości figura Maryi, natomiast po lewej stronie wmurowano kamień przywieziony z Lourdes. W obrębie Sanktuarium mieści się również popiersie ks. Jana Palki oraz zbudowane w 90. rocznicę poświęcenia groty cztery wolnostojące kapliczki przedstawiające tajemnice różańcowe.