Rynek krakowski to plac w centrum miasta, który powstał na podstawie aktu lokacyjnego wydanego przez Bolesława Wstydliwego w 1257 r. Jest on największym wśród rynków miast europejskich - ma 40 tys. metrów kwadratowych i nazywany jest "salonem Krakowa".

Dawniej zabudowany był różnymi urządzeniami związanymi z handlem, a dookoła tych zabudowań biegła uliczka zwana Ringiem - stąd plac nazywa się obecnie rynkiem. Na środku placu znajdują się Sukiennice ufundowane przez Bolesława Wstydliwego dla handlarzy suknem. W ciągu wieku równolegle do Sukiennic powstały bogate kramy - sprzedawano na nich drogi towar, taki jak przyprawy korzenne albo pasmanterię. Na rynku rozmieszczone były jatki - w północnej części był Kurzy Targ, w zachodniej targ rybny i rakowy oraz Targ Solny (bliżej Sukiennic), z kolei w południowej części Targ Węglowy oraz Ołowiowy (obok Wagi Wielkiej), ponadto targ garncarzy i bednarzy, a we wschodniej Targ Żydowski, targ chlebowy, siewny i zbożowy. Tuż obok Sukiennic znajdowały się również jatki szewskie. Towar ważono w budowlach zwanych wagami - do ciężkiego towaru przeznaczona była Waga Wielka, zlokalizowana koło kościoła św. Wojciecha, a dla zważenia lekkiego towaru służyła Waga Mała znajdująca się gdzieś w okolicy dzisiejszego pomnika Mickiewicza.

Na rynku oprócz handlu odbywały się ważne uroczystości - tu krakowianie składali hołd nowo ukoronowanemu królowi na następny dzień po koronacji. Król zasiadał na podwyższeniu zwanym Na Goldzie (lub Goldą) i przyjmował hołd od rajców oraz pozostałych mieszkańców, po czym odbywały się zabawy - a bawiło się całe miasto. Tu także - ku radości gawiedzi - wykonywano wyroki śmierci na złoczyńcach, których zeznania wymuszano torturami, a te odbywały się w piwnicach ratusza. A więc płonął tu stos, łamano kołem albo ścinano - zaś tych, których zamierzano powiesić na szubienicy, prowadzono na obrzeża miasta w kierunku północnym, tam bowiem była szubienica. To tu były mistrz krzyżacki składał hołd królowi Zygmuntowi Staremu, tutaj też Tadeusz Kościuszko przysięgał walczyć za ojczyznę. Wcześniej bawiono się tu z okazji zwycięstwa wiedeńskiego - puszczane były sztuczne ognie.

Na rynku oprócz Sukiennic stoi samotna wieża ratuszowa oraz kościółek św. Wojciecha, który pamięta czasy przedlokacyjne. A na miejscu Wagi Małej Kraków uczcił wieszcza narodowego Adama Mickiewicza, stawiając mu pomnik. Obok zawsze obecne są kwiaciarki, u których krakowianie, spiesząc się do znajomych, zaopatrują się w kwiaty. Dawniej sprzedawano tu także warzywa.

Na koniec pragnę przypomnieć (artykuł o podziemiach), że w miejscu tym było olbrzymie cmentarzysko z X wieku, gdzie pochowani byli mieszkańcy przedlokacyjnego Krakowa.