Słoński cmentarz komunalny utworzono przez powiększenie terenu dawnej nekropolii ewangelickiej. Stara jego część została uporządkowana, a z ocalałych nagrobków i ich fragmentów utworzono lapidarium. Szczególnie wyeksponowano stelę z miejsca pochówku Otto Rubova – zasłużonego burmistrza Sonnenburga pełniącego tę funkcję w latach 1892-1924. Cieszył się on powszechnym szacunkiem i nie można się temu dziwić, ponieważ miasteczko zawdzięczało mu m.in. fabrykę jedwabiu oraz połączenie kolejowe z Kostrzynem i Gorzowem (dziś nawet tory rozkradziono). To z jego inicjatywy wybrukowano wszystkie sonnenburskie ulice, a następnie także je oświetlono (elektrownia wodna we młynie). Dzięki niemu powstał park miejski i liczne skwery.

21 czerwca 1925 r. odsłonięto w Słońsku ciekawy w formie pomnik poległych. Stał w specjalnej kwaterze poświęconej poległym i zaginionym podczas I wojny mieszkańcom Sonnenburga. Przedstawiał postać śpiącego żołnierza ochranianego przez rozpostarte skrzydła stojącego nad nim orła. Pomnik i jego ozdobne ogrodzenie przetrwały II wojnę. Po 1945 r. zdemontowano jedynie płyty pamiątkowe. Podczas budowy cmentarnej kaplicy w 1990 r. monument jednak usunięto. Nie został zniszczony, tylko trafił na posesję prywatnego kolekcjonera. Dwa lata później wójt gminy Słońsk odkupił go i oddał do renowacji. Po jej zakończeniu orzeł i jego podopieczny trafili z powrotem na cmentarz, na nowy już cokół wybudowany nieopodal dawnej lokalizacji. Umieszczono na nim dwujęzyczną tablicę informującą, że monument poświęcony jest: „Pamięci żołnierzy niemieckich poległych w latach Wielkiej Wojny 1914-1918. Zur erinnerung an die deutschen Soldaten opfer des Grossen Krieges 1914-1918”.