Dwukrotny król Polski Stanisław Leszczyński urodził się we Lwowie w 1677 roku. Kształcił się w gimnazjum w Lesznie. W roku 1704 został wybrany królem Polski przy poparciu króla Szwecji Karola XII. W 1712 roku zrzekł się korony. Córka Maria w 1725 roku została żoną króla Francji Ludwika XV. Stanisław Leszczyński otrzymał od swego zięcia chyba najsłynniejszy i najpotężniejszy zamek nad Loarą - Zamek w Chambord. W 1733 roku umarł August II i wówczas Stanisław Leszczyński przybył potajemnie do Warszawy i przy poparciu Francji po raz drugi został wybrany królem. Abdykował w 1736 roku. W 1743 roku ukazało się dzieło jego życia "Głos wolny wolność ubezpieczający", najpierw w języku francuskim, a następnie w polskim. Zmarł w 1766 roku w Luneville; pochowany został w Nancy.

Stanisław Leszczyński należał do najbardziej wyróżniających się władców Polski. Był inteligentny, wszechstronnie wykształcony. Jednak sytuacja międzynarodowa w XVIII wieku sprawiła, że choć dwukrotnie zasiadał na tronie, okresy jego panowania kończyły się przymusową emigracją.

Od kilku lat odbywa się w Lesznie cykliczna impreza zatytułowana "Powrót króla". We wrześniu król wraz ze swoim orszakiem wjeżdża karocą na leszczyński rynek. Następnie udaje się do Zamku w Rydzynie. Impreza cieszy się dużym zainteresowaniem mieszkańców. Każdego roku w króla wcielają się inne postacie.