Pierwotna gotycka kamienica należała w końcu XV w. do poznańskiego kupca i burmistrza Jana Grodzickiego. Od jego nazwiska nosi swoją główną nazwę. W 1772 r. stała się własnością pisarza miejskiego Michała Rorera, od którego nazwiska powstała zamienna nazwa budynku.

Córka Rorera, Michalina, w 1802 r. została żoną niemieckiego pisarza, kompozytora i rysownika Ernsta Theodora Amadeusa Hoffmanna, prawdziwego człowieka renesansu o szerokich zainteresowaniach i talentach. Hoffmann, który był w Poznaniu niemieckim urzędnikiem, skupiał się w tym okresie na komponowaniu muzyki. Napisał kantatę "Kantata na uroczystość nowego stulecia", którą wykonano w noc sylwestrową 1800 r. dla uczczenia końca XVIII w. i rozpoczęcia XIX stulecia.

Na początku XX w., w 1901 r. przebudowano kamienicę na dom towarowy - zresztą jak wiele zabytkowych budynków - pozbawiając dawnego wyglądu. Dopiero powojenna odbudowa przywróciła budynkowi dawne oblicze uwiecznione w dostępnej ikonografii. W ostatnich latach w narożu kamienicy umieszczono kopię XV-wiecznej Madonny z Dzieciątkiem.

Kamienica nosi numer 100.