Ponikwa to długa wieś o układzie łańcuchowym położona w województwie dolnośląskim, między masywem Jagodnej a Wyszkowskim Grzbietem. Uchodzi ona za jedną z najstarszych wsi na tym terenie, jej korzenie sięgają średniowiecza - XIII w., chociaż pierwsze wzmianki pisemne pochodzą z 1319 r. Najcenniejszym zabytkiem wsi jest barokowy kościół, kapliczka pokutna oraz zespół budownictwa wiejskiego z XVIII i XIX w., w tym chałupy z gankami i galeryjkami.

Kościół pw. św. Józefa Robotnika stojący pośrodku wsi został wzniesiony w XVIII w. w stylu barokowym. Jest budowla salowa, na planie prostokąta, z wydzielonym prezbiterium, pierwotnie bez wieży; wieża została dobudowana w 1802 r., natomiast w drugiej połowie XIX w. świątynia została rozbudowana. We wnętrzu warto zwrócić uwagę na strop, na którym znajduje się ciekawy fresk namalowany w latach 20. XX w. przedstawiający postacie w strojach ludowych - stanowi on niespotykany portret zbiorowy ówczesnych mieszkańców. Ołtarz główny pochodzi z 1770 r. i jest dziełem Michała Ignacego Klahra.

Na placu przykościelnym mieści się cmentarz, przed kościołem stoi kamienny krucyfiks z 1879 r. oraz figura św. Jana Nepomucena z 1777 r. Za kościołem na skraju łąki zlokalizowana jest kamienna, słupowa kapliczka pokutna z 1645 r. o wysokości 210 cm.