W pierwszej połowie XIX wieku uzdrowisko w Reinerzu (obecnie Duszniki-Zdrój) było bardzo popularne wśród Polaków. Dzięki wydanemu w 1821 r. we wrocławskiej oficynie Korna przewodnikowi „Wody mineralne szląskie i hrabstwa glackiego (kłodzkiego) przez dra K. F. Mosch, tłumaczone przez Aleksandra Kuszańskiego z przyłączeniem opisu Krzeszowic, z rycinami” do Dusznik z porozbiorowej Polski ściągali rodacy. Ogromna większość przybywała z nadzieją zwalczenia cierpień oraz chorób i powrotu do zdrowia. Wspomnieć należy o najsłynniejszym polskim kuracjuszu w Dusznikach Fryderyku Chopinie, który przebywał tu w 1826 r. ponad miesiąc. Wcześniej, w 1818 r., do Dusznik przybył znakomity muzyk i nauczyciel Chopina Fryderyk Elsner z żoną. Jednak nie wszystkich marzenia o wyzdrowieniu się ziściły. Niektórzy przyjechali tu po życie, lecz znaleźli śmierć. Świadczą o tym m.in. nagrobki i epitafia na cmentarzach.
Przy byłym ewangelickim kościele św. Krzyża jest obecnie cmentarz komunalny. Tam najmniej zachowało się starych nagrobków. Wiadomo, co robiono z nimi po II wojnie światowej, kiedy społeczeństwo odreagowywało koszmar wojny wywołanej przez Niemców. Przy katolickim kościele pw. św. św. Piotra i Pawła, który jedynie w latach 1603-1623 był przejęty przez ewangelików, istniał przez długie lata cmentarz i tutaj zachowało się kilka nagrobków oraz tablic epitafijnych zmarłych w XIX w. kuracjuszy z Polski. Jednym z nich był Ludwik Kijeński. Na piaskowcowej płycie można przeczytać: „Ludwik Kijeński, podpułkownik Woysk Polskich, Krzyża Woyskowego Kawaler, umarł dnia 2 września 1821 roku”. Na sąsiednim obelisku z piaskowca widnieje taki tekst: „Teofil Stamirowski z Tymińca województwa kaliskiego, major Woysk Polskich, Kawaler Krzyża Woyskowego, straciwszy zdrowie w usługach Oyczyzny, umarł w Reinerz d. 7 sierp. 1818 r. w 28 wieku życia swego. Obecni rodacy, grzebiąc zwłoki zasłużonego swej Oyczyźnie Męża, tę położyli pamiątkę”. Na innej płycie piaskowcowej czytamy taki napis: „ D.O.M. Tu spoczywają zwłoki Wiktoryi z Pawłowskich Szańkowskiey, żony urzędnika Banku Polskiego. Żyła lat 32, umarła d. 21 lipca 1824”.
Oprócz tych ciekawych polskich tablic na przykościelnym cmentarzu znajdują się również zrekonstruowane przez rodziny niemieckie tablice nagrobne zmarłych mieszkańców dawnych Dusznik.