„Trzy dęby” to miejsce powstałe w Parku Zamkowym po wysuszeniu największego parkowego stawu, na środku którego znajdowała się wyspa z trzema dębami. W drugiej połowie XIX wieku, dokonując przebudowy Parku Zamkowego na park angielski, Hochbergowie utworzyli dziką, zakończoną lasem promenadę łączącą sąsiednie folwarki na Kępie i Sznelowcu, przechodzącą w okolicy trzech dorodnych dębów. Z biegiem czasu stała się ona miejscem spacerowym, które szczególną rangę zyskało dzięki umieszczeniu głazu narzutowego upamiętniającego rządy Jana Hercoga XI von Hochberga w Pszczynie.
Po zakończeniu I wojny światowej nierozstrzygnięte losy Górnego Śląska stanowiły przyczynek do powstania ruchów konspiracyjnych walczących o przyłączenie terenów do Polski. Symboliczne, ustronne „Trzy Dęby” stały się miejscem konspiracyjnych spotkań i składania przysięgi przez powstańców. Zdrada spowodowała, że akcje zostały ujawnione, skutkiem czego aresztowano członków śląskiej organizacji POW i osadzono ich w prowizorycznym więzieniu na zamku pszczyńskim. Powstańców i harcerzy rozstrzelano w dniu 04.09.1939 r. w Parku Zamkowym. Po zakończeniu II wojny światowej ich ciała uroczyście przeniesiono w miejsce obecnego spoczynku.
W 1952 r. ”Trzy Dęby” ponownie „urosły” do rangi cmentarza wojennego, ponieważ pochowano tutaj ekshumowane zwłoki żołnierzy 6 Dywizji Piechoty Armii Kraków, którzy polegli w dniu 02.09.1939 r. w nierównej walce z czołgami niemieckiej 5 Dywizji Pancernej pod Ćwiklicami. Z trzech mogił w okolicach sąsiednich Ćwiklic przeniesiono ciała 205 żołnierzy 16 Pułku Piechoty Ziemi Tarnowskiej i 6 Pułku Artylerii Lekkiej z Krakowa. Na cmentarzu tym swoje miejsce spoczynku znaleźli również żołnierze z górnośląskiej 23 Dywizji Piechoty i 55 Dywizji Piechoty z Katowic, którzy walczyli o miejscowość Rudziczka i tam zostali pochowani w mogiłach polowych. Pierwotnie w punkcie tym powstał granitowy pomnik upamiętniających śmierć powstańców i harcerzy, a dopiero po 34 latach przypomniano sobie o pozostałych, fundując im oddzielny obelisk z metaloplastyki. W 2009 r. postanowiono nadać temu miejscu charakter cmentarza wojennego, komasując wszystko w ramach jednego pomnika.
Po trzech dębach w promenadzie parkowej pozostała jedynie pamięć, ponieważ upływ czasu spowodował, że wszystkie obumarły. Jednak nadal są w pamięci okolicznych mieszkańców, a równocześnie symbolizują świadectwo tych, którzy oddali swoje życie, walcząc o pszczyńską ziemię.