Babin to osada położona w województwie zachodniopomorskim nad Jeziorem Babińskim. Jest to niewielka wieś o zachowanym średniowiecznym układzie owalnicy, od XIII wieku należała do domeny cystersów z Kołbacza. Podczas badań archeologicznych prowadzonych w okolicy Babina odkryto kurhany i topory z epoki kamiennej, groby i ozdoby z epoki brązu oraz grodzisko nad Jeziorem Babińskim z okresu wczesnosłowiańskiego.

Na przełomie XIII i XIV wieku pośrodku osady wzniesiono kamienny kościół w formie salowej, na planie prostokąta, bez wyodrębnionego prezbiterium i wieży zachodniej. Wszystkie ściany wymurowano z kamienia polnego z zachowaniem regularności warstw. Podczas przebudowy w XIX wieku dobudowano wieżę i apsydę. Wieża w dolnej części jest kamienna, w górnej ceglana, całość zakończona jest spiczastym i wysmukłym hełmem z latarnią oraz krzyżem. Półokrągła apsyda zbudowana jest z kwadr granitowych.

Na początku XX wieku kościół spłonął, wkrótce został odbudowany, niestety nie udało się uratować z pożogi zabytkowego wyposażenia. Po drugiej wojnie światowej kościół był nieużytkowany i uległ dewastacji, odbudowano go dopiero w latach 60. XX wieku. W sierpniu 1962 roku został konsekrowany i otrzymał wezwanie Wniebowzięcia NMP. Plac przykościelny, dawny cmentarz, otoczony jest kamiennym murem, wokół niego znajduje się oryginalna Droga Krzyżowa - każda stacja to niewielki głaz z napisem otoczony mniejszymi kamieniami.