Na granicy Mysłowic, nad rzeką Przemszą, leży niewielka wieś Kopciowice o szlacheckiej przeszłości posiadająca własny herb - złotego lwa stojącego na tylnych łapach, a w przednich trzymającego cepy - wzmiankowana w XII wieku. W „rodowodzie” zapisała się przynależnością do Księstwa Pszczyńskiego, władztwem książąt raciborskich, biskupstwa krakowskiego oraz rycerzy nabywających ją w posiadanie w wyniku nadań książęcych, co powodowało, że nigdy nie mogła wyjść poza charakter folwarku wiejskiego.

Z historycznych zapisów wynika, że w 1600 r. istniał tutaj folwark solny, o którym źródła mówią niewiele. Poza historycznymi wspomnieniami o tym, że w dworze jako siedzibie placówki Grenzschutzu podczas pierwszego powstania śląskiego toczyła się walka powstańców z pruskimi żołdakami, trudno dowiedzieć się więcej. Niezaprzeczalnym faktem jest to, że do dzisiaj przetrwały tutaj pozostałości po zespole dworskim z dworem, spichlerzem, oborą i stodołą oraz szczątkami założenia parkowego, który to obiekt wpisany jest w rejestrze zabytków woj. śląskiego pod hasłem: "Zespół dworski z połowy XIX wieku nr rej. A1243/80 z 30.10.1980 r." Stan jego jednak „woła o pomstę do nieba”.