Ten neogotycki kościół wybudowano w latach 1875-1878. W roku 1945 przejęty został przez katolików. Na uwagę zasługuje drewniany strop ozdobiony kasetonami, a także dwupoziomowe empory.

Kościół wybudowano w 1875 r., konsekrowano w roku 1878 i ponownie poświęcono po przejęciu przez katolików w 1945 r. Jest ceglany, posadowiony na kamiennym cokole. Wyposażenie świątyni pochodzi z okresu budowy. Największy z kościelnych żyrandoli, tzw. „pająk” wykonano w 1882 r. Nosi nazwę św. Huberta i najprawdopodobniej jest darem okolicznych myśliwych.

W latach 90. XX wieku przeprowadzono remont i modernizację wnętrza. Wykonano wtedy m.in. nowe ołtarze i posadzkę (dawniej była drewniana, teraz jest marmurowa) i w roku 1993 dokonano uroczystej konsekracji. Po odnowieniu otrzymał I nagrodę Ministra Kultury i Sztuki w konkursie: „Na Najlepszego Użytkownika Obiektu Sakralnego w latach 1993 – 1994”. W latach 2002-2004 poddano konserwacji XIX wieczne organy Sauera (1877), a na wieży zainstalowano kuranty wygrywające religijne pieśni.