Wioska położona jest w pobliżu Gorzowa, przy drodze do Dębna. Niegdyś należała do cystersów z Mironic. Ma układ wielodrożnicowy. Na niewielkim wzniesieniu, na rozdrożu, stoi maleńka, zgrabna świątynia, która w 2005 r. uzyskała prestiżowy tytuł „Zabytek zadbany”.

Pierwszy kościół wybudowano tu prawdopodobnie już w średniowieczu. Budowla oglądana dziś, powstała w latach 1730-35, tzn. z tego okresu pochodzi jej korpus, ponieważ wieża jest nieco starsza (1719). Prosty stąd wniosek, że wieża musiała być częścią wcześniejszej świątyni, do której zapewne została dostawiona. Starego kościoła zapewne z czasem nie opłacało się już remontować, więc do nowej wieży dostawiono jeszcze nowszy korpus świątyni. Remonty przeprowadzano co najmniej kilkakrotnie, a w 1826 r. odeskowano wieżę.

Po wojnie zaadaptowano świątynię do obrządku katolickiego (m.in. usunięto empory boczne). Zachował się w niej zwieńczony pozłacanym krucyfiksem drewniany ołtarz w formie tryptyku autorstwa snycerza z Gorzowa - Georga Kleina. Ołtarz jest neobarokowy (1659). Poza tym we wnętrzu możemy oglądać manierystyczną ambonę. Witraże są współczesne. Kościół wpisano do rejestru zabytków pod nr KOK-I-485/63 i 51/76.