Cmentarz żydowski został założony na przełomie XVII i XVIII wieku. Usytuowany jest, zgodnie z żydowską tradycją, poza granicami miasta, na płaskim terenie i zajmuje powierzchnię około 2 ha. Obszar porośnięty jest krzewami i drzewami, z których sześć dębów to pomniki przyrody. Dęby te były świadkami egzekucji z 22 lipca 1944 roku, kiedy to hitlerowcy pod ich koronami zabili 180 Żydów. Cmentarz w czasie II wojny światowej został zdewastowany przez nazistów. Między innymi płyty nagrobne zostały użyte do utwardzenia ulic oraz przy budowie basenu. Dzisiaj na terenie nekropolii znajduje się kilkadziesiąt nagrobków, macewy odnalezione po wojnie w różnych miejscach miasta oraz ohel, w którym spoczywają miejscowi cadycy. Mieści się tu również pomnik poświęcony tragicznym wydarzeniom z 22 lipca 1944 roku oraz nagrobek upamiętniający nazwiska Żydów zamordowanych przez nazistów w kwietniu 1942 roku.