U zbiegu ulic Zamoyskiego i Chałubińskiego stoi pomnik z popiersiem Tytusa Chałubińskiego i siedzącym Janem Sabałą Krzeptowskim. Pomnik zaprojektował Stanisław Witkiewicz, odsłonięto go 15 sierpnia 1903 roku. Obie postacie bardzo dużo łączy. Panowie znali się osobiście, wolny czas spędzali razem na wędrówkach, w których towarzyszył im także Stanisław Witkiewicz. Chałubiński dumnie spogląda na rozciągające się przed nim Tatry, siedzący na kamieniu Sabała trzyma w jednej ręce gęśle, zwane też złóbcokami – to archaiczny dziś instrument, w drugiej powinien znajdować się smyczek, lecz jest on „najbardziej pożądaną pamiątką z Zakopanego”. Po powtarzających się notorycznie kradzieżach Sabała zamiast grać, zmuszony jest jedynie wskazywać palcem na górskie szczyty.