Jest to neoromański kościół, który został zbudowany w połowie XIX wieku według projektu Friedricha Augusta Stullera, który był uczniem słynnego Karla Friedricha Schinkla. W 1858 roku zainstalowano mechanizm zegarowy, a w 1870 roku zostały zainstalowane 27 głosowe organy. Podczas II wojny światowej obiekt służył Rosjanom za salę kinowo-widowiskową, przyczyniając się do dużych zniszczeń. Po 1945 roku kościół przeszedł we władanie katolików. Przy świątyni znajduje się także neoromańska plebania.