Starosłowiańska nazwa miasteczka brzmiała Słopanowo (zapis z I232 r). Do miasta odnoszą się nieco późniejsze zapisy: Szlopa (1245 r.), Slopa (1349 r.), Slopee (1364 r.). W okolicy miasta płynęła rzeka Słopica (Szlopycza 1532-1555). Miano to pochodzi od słopa, słopiec - czyli potrzask, pułapka na ryby. Forma Człopa jest wtórna.
1020 - W żródłach heraldycznych jest wzmianka o księciu Dzierżykraju (prawdopodobnie protoplasta rodu Czarnkowskich)
1245 - Człopa otrzymuje prawa miejskie.
1378 - Świętobór, książę Szczecina napada na miasto, które obronił Jan Sędziwój (dziedzic)
1637; 1739; 1765 - Pożary niszczą trzykrotnie Człopę. Odbudowano ją przy pomocy kolonistów niemieckich.
1772 - I rozbiór Polski. Człopa pod zaborem pruskim.
1807 - Napoleon ofiarował miasto księciu franc. Bertierowi
1637 - Drewniany kosciół zbudowany za piastów, pod wezwaniem św. Wojciecha spłąnął. Nowy kościół również drewniany poświecił biskup poznański Alfred Tolibowski kościół ten spłonął w 1945r.
1791 - Niemcy zbudowali kościół ewangelicki, rozebrano go w 1967r.
1938 - Ukończono budowę kościoła, pod wezwaniem św. Antoniego Padewskiego, w stylu tzw. tyrolskim. W ołtarzuu głównym złożono relikwie św. męczenników Wenustusa i Konkordii. Konserwował go ks. Prałat Karol Hartz z Piły.
1945 - Kościół wzięli w opiekę Polacy, którzy się tu osiedlili.